ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ದಡದಲ್ಲಿ ಕನವರಿಕೆಯ ಕವಲು

 

ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯವರ ಪರಿಚಯ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಅವಳನ್ನೇ ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಆರಂಬಿಸಿದೆ. ಅವಳಿಗೂ ಯಾರ ಪರಿಚಯ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಹಳ  ಆತ್ಮಿಯವಾಗಿದ್ದಳು. 
         
          ಹೀಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆಯ ತೊಡಗಿತು. ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳು, ಕಳೆದ  ಕ್ಷಣಗಳು, ಭೇಟಿಯಾದ  ಸ್ಥಳಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ನನ್ನೆದೆಯ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಂತಿದೆ. ಅವಳೊಂದಿಗಿನ ಆತ್ಮೀಯತೆ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೊಂದಿಗೂ ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ.  ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತನಗುತ್ತಿದ್ದೆ.  ಅವಳೂ ಸಹ ನನೊಂದಿಗೆ ತುಂಬಾ ಸಲಿಗೆ ಇಂದ ಇದ್ದಳು.  ನಮಿಬ್ಬರ  ನಡುವಿನ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ನಾನೇ ಪ್ರೀತಿ ಎಂದು ಭವಿಸಿದ್ದೆನೋ ಅಥವಾ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪ್ರೀತಿಯಾ? ಎಂದು ಈಗಲು ನನಗೆ  ತಿಳಿಯದು. "ಅವಳಲ್ಲಿದ್ದ  ವಾತ್ಸಲ್ಯದ  ಮುಂದೆ  ನನ್ನ  ಪ್ರೀತಿ  ನಿಲ್ಲಲೇ ಇಲ್ಲ."  ಅವಳೂ  ಸಹ  ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಳೋ  ಇಲ್ಲವೋ  ನನಗೆ  ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನನಗೊಂತ್ತು  ಅವಳ  ಮೇಲೆ  ಅತೀವವಾದ ವಿಶ್ವಾಸ  ಇತ್ತು.  ನನ್ನ ಹಿಂಜರಿಕೆಯೋ, ಎದರಿಕೆಯೋ ಅಥವ  ಮುಜುಗರವೋ ನಾನು ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಈ  ವಿಷಯವನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲೇ  ಇಲ್ಲ. ಅವಳೆದುರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮಾತೆಲ್ಲವೂಮೌನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು. 
         
          ಆ  ನೆನಪುಗಳು, ಎಳೆ  ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೃದು ಮನಸ್ಸುಗಳ ಆ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದಿಗೂ ಅತಿ ಮಧುರ. ನನ್ನ ಬಾಳಿನುದ್ದಕ್ಕೂ  ಈಸವಿನೆನಪುಗಳು ಸನಿಹದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನನಿರುತ್ತೇನೋ ಇಲ್ಲವೋ? ಆದರೆ  ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೊಂದು ಜಾಗ ಕಂಡಿತ ಇದೆ. 

  ಅವಳ  ಮೇಲೆ ನನಗಿದದ್ದು ಕೇವಲ ಆಕರ್ಷಣೆಯೋ, ಸ್ನೇಹವೋ, ಪ್ರೇಮವೋ, ಯಾವ ಭಂದವೋ ನನಗೆ ತಿಳಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ  ನಮ್ಮ ಪರಿಕ್ಷೆಯೂ ಅತ್ತಿರ ಬಂದಿತ್ತು. ಕಡೆಗೆ ಪರಿಕ್ಷೆಯಲ್ಲಾ ಮುಗಿದು ಹೋದರೂ ಸಹ  ನನ್ನ  ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು  ಅವಳ  ಮುಂದೆ ಇಡಲೇ ಇಲ್ಲ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಅವಳೊಂದು ತೀರಕ್ಕೆ  ಹೋದಳು ನಾನೊಂದು ತೀರಕ್ಕೆ ಹೋದೆ. ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೀತಿಯಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು ಅವಳ ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಎದುರಿನಲ್ಲಿ. 
         
          ಎಳೆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಹೋದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ  ಪ್ರೇಮ  ಕಥೆ  ಎಂದಿಗೂ ಅಳಿಸಲಾಗದೆ ನನ್ನ ಹೃದಯಾಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಅಮರವಾಗಿದೆ. 

- ಜಿ.ಕೆ.